Download dit artikel als PDF 15 mei 2018

Column: Over chemie

Van Dale kent meerdere definities van het woord ‘chemie’. Eén ervan luidt: het goed met elkaar overweg kunnen: ‘Die twee hebben een goede chemie’. Om meerdere redenen is dit een gelukkige definitie. In de eerste plaats is het namelijk gewoon wel fijn als personen goed met elkaar overweg kunnen, toch? Maar in de tweede plaats is deze omschrijving met name welkom omdat ik als arbeidsrechtadvocaat niets zinnigs kan zeggen over Van Dale’s meest voor de hand liggende definitie: che·mie (de; v): scheikunde.

Mijn boterham

Waar ik wel iets zinnigs over kan zeggen is wat er moet gebeuren als de chemie tussen personen verdwenen is, althans als het een werknemer en werkgever betreft. Voor bij u  thuis ben ik namelijk niet geëquipeerd. Ontbrekende chemie op de werkvloer: dat is mijn boterham! De wet noemt die boterham: ‘…een verstoorde verstandhouding, zodanig dat van de werkgever in redelijkheid niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren…’

Naar de Filistijnen
In het recht is een verstoorde verstandhouding een grond om een arbeidsovereenkomst te beëindigen. Maar naar goed Nederlands gebruik kan dat niet zomaar. Als je als werkgever vindt dat de chemie met één van je werknemers naar de Filistijnen is, moet je als werkgever in staat zijn dat de kantonrechter uit te leggen. En alleen als dat lukt, ontbindt die de arbeidsovereenkomst.

Tik op de vingers
De vraag die vaak opkomt is of een kantonrechter overgaat tot ontbinden als de arbeidsverhouding verstoord is geraakt door puur het gedrag van de werkgever? Die kan namelijk op die manier zelf een ontslaggrond creëren. Tja, lastig. Helemaal omdat rechters hierover verdeeld zijn. Sommige vinden dat slecht werkgeverschap niet beloond mag worden met een einde aan het door de werkgever verstoorde dienstverband. Deze ontbinden de arbeidsovereenkomst dus niet en veroordelen werkgever en werknemer tegen heug en meug verder samen te werken. Andere rechters halen de ruziënde zielen wel uit elkaar en geven de werkgever, als die de verstoring op z’n geweten heeft, een flinke financiële tik op de vingers. Welke rechter treft u? Misschien kunt u, als de chemie weg is, er beter een goede regeling voor in de plaats bieden. De uitkomst van een scheikunde proef is immers ook niet altijd zeker.

 

Tevens verschenen in Regio Business