Met team VIL ESG & duurzaamheid op bezoek bij Optimum Group in Breda

Optimum Group is producent van flexibele verpakkingen en etiketten. Het levert niet alleen deze producten, maar denkt actief mee met haar klanten, om bij te dragen aan duurzame oplossingen. En dat betekent hier: Verpakkingen die zo veel mogelijk kunnen worden gerecycled.

Ton is al in 1984 begonnen met werken in de label-industrie. Het was een vakantiebaantje, maar hij is er nooit meer weggegaan. In 1994 heeft hij de huidige vestiging in Breda opgericht, die zich weer in 2014 bij de Optimum Group heeft aangesloten. Deze groep heeft inmiddels vestigingen op 18 verschillende locaties, waaronder in Duitsland, België en Denemarken. Al in 1988 vroeg een Duitse klant Ton om een minder milieubelastende verpakking te produceren. Dat was voor Ton een van de eerste ‘triggers’ om met dit thema aan de slag te gaan. Daarna is hij hierin steeds verder gegaan, wat in 1996 heeft geleid tot de duidelijke koers die zijn bedrijf heeft ingezet in de richting van duurzame verpakkingen. Hij noemt in dit kader onder meer etiketten gemaakt van suikerriet. 

Recycling staat steeds hoger op de agenda; er is een steeds groter bewustzijn onder consumenten, dat we ‘iets moeten om die plastic troep’ te beperken. In Europese wet- en regelgeving is hiervoor gelukkig ook steeds meer aandacht: Op grond van de Packaging and Packaging Waste Regulation is het de inzet dat vanaf 2050 alle consumentenverpakkingen volledig op een ecologische manier recyclebaar zijn. Ton is goed thuis in deze wet- en regelgeving.

Ton neemt ons eerst mee naar het kantoor, waar hij regelmatig trainingen geeft over recycling van consumentenproducten en de wetgeving daarover. Dat doet hij overigens ook veel bij externe partijen. Waarom geeft hij deze trainingen? Uiteraard omdat hij trots is op de oplossingen die zijn bedrijf kan bieden, maar ook om een andere reden. Ton: “Ik zeg wel eens tegen de jongeren bij een training: Sorry dat wij er zo’n troep van hebben gemaakt en dat we die nu samen met jullie moeten opruimen.” Ton is trouw in het scheiden van afval, ook thuis, en gaat regelmatig met de fiets naar zijn werk. Soms grijpt hij wel eens in als hij ziet dat iemand afval op straat gooit. Op deze manier probeert hij “op zijn eigen manier deze wereld een beetje te verbeteren”.

Waarin kan een producent het verschil maken? Dat kan met aandacht voor de verpakking zelf; het helpt als er minder materiaal wordt gebruikt voor de verpakking. Blikjes zijn duurzaam, omdat de wanden daarvan dun zijn; er wordt dus heel weinig materiaal gebruikt. Ook pouches, rechtop staande plastic zakjes, zijn duurzaam. Het materiaal is beperkt en daardoor zijn ze weer goedkoper in het vervoer van het product. Verder hebben we allemaal wel eens te maken gehad met een verpakking, waarbij maar een fractie van de inhoud wordt gebruikt. Ton: “Een dergelijke ‘leegruimte’ van meer dan 50% mag dus niet meer, en terecht.” Bij plastic is ook de kleur van belang. Zwart plastic is vrijwel niet opnieuw te gebruiken.

Belangrijk is ook het etiket dat op de verpakking wordt geplakt om de consument informatie te geven over de inhoud. De verpakking is veel gemakkelijker te recyclen als het etiket wat kleiner is, gemakkelijk los kan worden gemaakt en van gemaakt is van een materiaal dat in combinatie met de verpakking goed kan worden gerecycled. Een petfles met een plastic etiket is veel gemakkelijk te verwerken dan met een papieren etiket. Verder is het natuurlijk het allerbeste als een verpakking opnieuw kan worden gebruikt, zoals vroeger melkflessen en nu de BNR, de uniforme bruine Nederlandse retourfles voor bier, die door verschillende producenten wordt gebruikt, zodat deze ook weer veel gemakkelijker kan worden ingenomen en kan worden hergebruikt. 

We mogen ook een kijkje nemen in de productiehal, waar de nodige etiketten van de pers rollen. Ook zien we dozen met restafval van stickers, dat Optimum op verzoek van klanten verzamelt en ook weer hergebruikt.  Ton neemt ons tenslotte nog mee in zijn persoonlijke pleidooi voor statiegeld op de wijnfles. De wijnfles zou ook uniform moeten worden. Wijnproducenten zien daar uiteraard niets in omdat zij juist met de vorm van de fles en de uitstraling van het etiket de consument willen verleiden. Maar, zo is de overtuiging van Ton: “Als de consument het wil, dan gaat het gebeuren!”

Een mooi pleidooi dat we hierbij graag ondersteunen.